Zakłada się, że wyroby spełniają wymagania dyrektywy niskonapięciowej dotyczące bezpieczeństwa, jeżeli były wyprodukowane zgodnie z normami technicznymi, które dyrektywa akceptuje w następującej kolejności: 
           
          1. normy europejskie (EN lub HD), uważane za zharmonizowane z dyrektywą, jeżeli są ustanowione przez  
             notyfikowane organizacje normalizacyjne państw członkowskich (faktycznie są to normy opracowane przez  
    CENELEC); 
           
          2. jeżeli wyżej wymienione normy nie zostały jeszcze ustanowione i opublikowane, wówczas normami tymi mogą być  
              normy ustanowione i wydane przez Międzynarodową Komisję Elektrotechniczną (IEC); 
           
          3. jeżeli normy europejskie lub normy międzynarodowe, określone wyżej nie istnieją jeszcze, wówczas normami tymi  
              mogą być normy krajowe obowiązujące w państwie producenta, pod warunkiem że sprzęt elektryczny zgodny z  
     postanowieniami tych norm, zapewnia poziom bezpieczeństwa równy temu, który obowiązuje w państwie, na  
     którego rynku ma być on umieszczony. 
           
          Zakłada się przy tym, że wyżej określone normy, stosowanie których jest dobrowolne, są właściwe w odniesieniu do wyrobów wyprodukowanych zgodnie z nimi. 
           
          Norma EN lub HD nabiera statusu normy zharmonizowanej w rozumieniu dyrektywy, jeżeli jej numer jest opublikowany w Dzienniku Urzędowym WE w komunikacie Komisji o normach zharmonizowanych związanych z daną dyrektywą i chociaż jedno państwo członkowskie przyjmie ją jako swoją normę krajową. 
           
          W przypadku braku norm krajowych transponujących postanowienia odnośnych europejskich norm zharmonizowanych, można się posługiwać normami europejskimi opublikowanymi w trzech (angielskim, francuskim i niemieckim) językach oficjalnych lub normami kraju, który te normy zharmonizowane już przyjął. 
           
          Korzystając z norm zharmonizowanych producent powinien nie tylko zapewnić ogólną zgodność wyrobu z normą, ale również szczegółowo udokumentować tę zgodność. Korzystając z przywileju domniemania zgodności, należy zwracać szczególną uwagę na wymóg, aby zastosowane normy pokrywały wszystkie zasadnicze wymagania bezpieczeństwa zawarte w dyrektywie. Zastosowanie norm zharmonizowanych nie zwalnia producenta z obowiązku realizacji procedury oceny zgodności określonej w dyrektywie. 
           
          Niestosowanie się do powyższego może spowodować zakwestionowanie domniemania zgodności z dyrektywą. 
          Stosowanie norm zharmonizowanych nie jest obligatoryjne i producent może także skonstruować wyrób zgodny z zasadniczymi wymaganiami (zasadami bezpieczeństwa) dyrektywy, bez powoływania się na normy zharmonizowane, międzynarodowe czy też krajowe. W takim przypadku producent powinien osiągnąć poziom bezpieczeństwa wyrobu co najmniej równoważny z poziomem ustanowionym w normach zharmonizowanych. 
           
          W tym przypadku do wyrobu nie może być stosowany przywilej domniemania zgodności poprzez zastosowanie takich norm, a producent musi załączyć w dokumentacji technicznej opis rozwiązań przyjętych w celu uzyskania, w aspektach bezpieczeństwa zgodności z dyrektywą. 
           
          Znajomość norm zharmonizowanych jest więc niezbędna do właściwego wypełnienia wymagań zawartych w dyrektywie. 
           
          Ostatni kompletny wykaz norm zharmonizowanych z dyrektywą niskonapięciową jest opublikowany w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich nr C 60 z 14 marca 2003 r. W załączniku Kr 3 zamieszczono wykaz tych norm i ich polskich odpowiedników.  
           
          Wykaz norm krajowych - PN-EN - transponujących postanowienia norm zharmonizowanych jest publikowany przez Prezesa Polskiego Komitetu Normalizacyjnego w Monitorze Polskim. 
             |